Μετά την πανδημία θα έχουν αλλάξει τα πάντα

Νow we’re all in it together as one: Generation Lockdown.

Craig Mawdsley

Μετά την πανδημία θα έχουν αλλάξει τα πάντα

Δεν μπορούσα ποτέ το “ωχ αδελφέ” της επιχειρηματικότητας, τη μετάθεση ευθυνών, τα politics των εταιριών (αυτογκόλ), την εξυπναδιά της διαφημιστικής ατάκας (χωρίς ουσία από πίσω) και όλες τις οπορτουνιστικές τακτικές. Είχα πολλά παραδείγματα από το 1988 πως το κοινό ξεχνάει εύκολα και συνεχίζει τη ζωή του, και πως υπάρχει κόσμος να αγοράσει ακόμη και το κακό προϊόν. Οι εταιρίες δε στον κόσμο τους…

Την εποχή του ηχηρού οικονομικού “μπαμ” το 2008 (κάντε το δικό σας εφφε) η επιχειρηματικότητα παγκοσμίως τη γλύτωσε πάλι. Κάπου έγιναν χαλαροί οι κανόνες αυτορύθμισης, έπεσαν τα στάνταρντ της ποιότητας, και όλοι αναμασούσαν το “φταίει η κρίση“. Ακόμη και το 2016 που άρχισαν να αυστηροποιούνται οι έλεγχοι αυτορύθμισης, καταγγελίες, μεγάλα πρόστιμα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο …(μεταξύ μας) δεν πήρε καμμία επιχείρηση μαθήματα, πουθενά.

Σαν να έμεναν όλα ίδια. Οι υπερβολικές χρεώσεις, τα κακά δίκτυα επικοινωνίας, η προστασία των δικαιωμάτων καταναλωτή, επικίνδυνα εισαγόμενα τρόφιμα/έλαια/κάνναβη, ελλειπής διαχείριση παραπόνων, οι εταιρίες που δοκίμαζαν το digital ‘show-off’ χωρίς πραγματικές αλλαγές στο μοντέλο και τις υπηρεσίες, οι ανεξέλεγκτης ποιότητας καραβιές κινεζικών φθηνών προϊόντων …ίδια. Ακόμη και οι digital / online creators, οι developers, οι νέες ειδικότητες του marketing execution δεν είχαν κανένα στάνταρντ.

‘Εχαναν άνθρωποι τη δουλειά τους, αλλά πλήρωναν τις ίδιες υποχρεώσεις. Ζητούσες το δίκιο σου και σου έλεγαν, πήγαινε στα δικαστήρια επί 10 χρόνια. Αν εξαιρέσει κανείς την Ευρωπαϊκή ‘Ενωση που έβγαζε κανόνες αυτορύθμισης ακόμη και για το αν θα πετάει ευθεία η καρδερίνα και τις πολυεθνικές που έτρωγαν πρόστιμα (Google, Johnson&Johnson, Facebook, Uber κ.α) και συμμορφώνονταν (για λίγο;), όλα τα υπόλοιπα έμειναν ίδια. Μια συνολικά κακή εμπειρία και έλλειψη σεβασμού προς τον καταναλωτή-πελάτη.

Εδώ stop! Παγώνει ο χρόνος και πάμε από την αρχή

Aν κοιτάξετε δειγματοληπτικά ετήσιους απολογισμούς εταιριών (για όσες έχουν), όταν αναφέρονται σε risks, βάζουν μια παράγραφο σαν να την έγραψε ο σύμβουλος πιστοποίησης ποιότητας. Και αν φύγουν όλοι οι πελάτες μας; Και αν πτωχεύσουμε; Και αν δεν μας πληρώσει κανείς; Δεν λέει κανείς τι θα γίνει. Οι πολυεθνικές είναι ακόμη φανταστικοπαραμυθότερες. Δέκα εταιριών το report άνοιξα και όλες γράφουν (copy-paste) “the risk of Brexit and the impact on consumer and financial markets” και το διαχρονικό “new unforeseen government regulation“.

Δεν περίμενα, ότι θα έγραφε κάποια εταιρία για τον κίνδυνο παγκόσμιας πανδημίας (ποιός να το φανταστεί άλλωστε το κακό), αλλά δεν θα έπρεπε o κ. AirBnB, ο disruptor του industry τουρισμού, να έγραφε, ότι “αν ξαφνικά ακυρώσουν όλοι τις κρατήσεις τους …δεν έχω αποθεματικά να ισοφαρίσω“; Πρόσφατα ακυρώσαμε, εδώ και ένα μήνα, το Πασχαλινό ταξίδι στο χωριό, και μας πήρε τρία escalations, μία ακύρωση συναλλαγής στο Paypal και 4 τηλέφωνα για να ρυθμίσουν το έγκαιρο αίτημα ακύρωσης-επιστροφής χρημάτων.

Ως εδώ ήταν όμως. Ο χρόνος πάγωσε για όλους. Και δεν θα ξαναγυρίσουμε πίσω, στις κακές πρακτικές. Το lock-down είναι φυσικά ένα δώρο προστασίας μας και μείωσης του κινδύνου δημόσιας υγείας, αλλά μαζί ο αναγκαίος επιχειρηματικός χρόνος να σκεφτούν όλοι, τι θα κάνουν στο “μετά”. Μέχρι σήμερα, ακόμη και τα πιο ερασιτεχνικά propositions και οι καμπάνιες επικοινωνίας ήταν εύκολα: “τιμούλα”, το κακό support των ψηφιακών προϊόντων, και το e-shop που δεν απαντούσε έγκαιρα, αλλά είχε πάντα ένα -50%. Τώρα στην πανδημία;

Πρέπει να πάρουμε μια βαθιά ανάσα και χωρίς να μας πιάσει πανικός, να ξανασχεδιάσουμε τα Brands, αλλά αυτή τη φορά ακούγοντας την εποχή, τους ανθρώπους και το τι είναι αποτελεσματικό και εφικτό. Να πετάξουν οι επιχειρήσεις κάθε παλιό “σκουπίδι” και να είμαστε καλύτερη στη νέα εποχή. Κλείστε ένα βράδυ το Netflix και κάντε zapping στα κανάλια, για να καταλάβετε τι εννοώ.

It is not necessary to change. Survival is not mandatory either — W. Edwards Deming.

Αξιοποιήστε το Borrow My Brain Marketing Briefing

Η εποχή του Covid19 είναι μια ανθρωπιστική κρίση, που όμοια δεν έχουμε ξαναζήσει. Δοκιμάζονται χώρες, οικονομίες, εφοδιαστικές αλυσίδες, εταιρίες, εμπορικά σήματα, εργαζόμενοι, σχέσεις, και η πνευματική μας υγεία. Αλλά δεν πρέπει να μας νικήσει. Για αυτό γράψαμε ένα Marketing briefing σαν να μας το έδωσε το αφεντικό και να ζήτησε αλλαγές.

Θέλουμε να εμπνεύσει κάθε επιχειρηματία, ιδιοκτήτη, CEO, και στέλεχος να κάνουν άμεσα μια (πολύ-πολύ) σοβαρή και βαθιά marketing συζήτηση για την επόμενη ημέρα και τις αλλαγές που θα χρειαστούν στην περίοδο “μετά”. Δεν υπάρχουν έτοιμες, μαγικές λύσεις. Αλλά σχεδιάζοντας την επόμενη ημέρα, όλοι θα θυμηθούν τη δύναμη του Brand και θα του δώσουν “αντισώματα” με ότι κάνουν, ώστε να συνεχίσει όσο καλύτερα γίνεται η επιχείρηση στην επόμενη ημέρα.

Γιατί το Marketing Briefing

Σκοπός της ομάδας μας είναι να βοηθήσουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε αυτή την πρωτοφανή κρίση. Δεν το κάνουμε, για να πάρουμε δουλειές. ‘Αλλωστε οι δουλειές θα ξαναπάρουν δύσκολα εμπρός. Εδώ, καν δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Είναι όμως πραγματική ανάγκη να αλληλοβοηθηθούμε όλοι και να μην κάτσουν “παγωμένοι” οι επιχειρηματίες, στελέχη και άνθρωποι. Πρέπει να έχουμε ενεργές και καλύτερες επιχειρήσεις που ξεπερνούν την κρίση, εργοδοτούν κόσμο και εισφέρουν στη χώρα.

Εύχομαι να είναι όλοι υγιείς και όταν όλα γίνουν ξανά κανονικά, να είμαστε θετικά αλλαγμένοι.